Ομιλία του Προέδρου του ΣΦΑ για την επέτειο της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου 2021
Το «παρών» έδωσαν οι τοπικές πολιτικές αρχές και εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας Ναυπλίου.
Κείμενο της ομιλίας
«Το Ελληνικό Κράτος με νόμο του 1999 καθιέρωσε την 9η Μαΐου, ημέρα λήξης του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ως ημέρα πανελλαδικού εορτασμού των εθνικών αγώνων και της Εθνικής Αντίστασης κατά του Φασισμού και του Ναζισμού. Σαν σήμερα, την 9η Μαΐου, στην πόλη Ρενς της Γαλλίας υπεγράφη ενώπιον του στρατηγού Αϊζενχάουερ και παρουσία των επιτελαρχών Γαλλίας, Αγγλίας, Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών από τον Γερμανό Στρατάρχη Κάιτελ η παράδοση άνευ όρων των γερμανικών στρατευμάτων. Τερματίστηκε ο πόλεμος επί ευρωπαϊκού εδάφους, ενώ ο πόλεμος στον Ειρηνικό μεταξύ Αμερικής και Ιαπωνίας συνεχιζόταν. Με την ρίψη όμως της ατομικής βόμβας στις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, αυτές ισοπεδώθηκαν πλήρως. Αυτό οδήγησε στη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας.
Συμπληρώθηκαν, λοιπόν, 76 χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η ένοπλη σύρραξη των εθνών που άρχισε την 1η Σεπτεμβρίου του έτους 1939, υπήρξε η πλέον φονική στην Ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι ο πρώτος πόλεμος για τον οποίον οι υπεύθυνοι καταδικάστηκαν ως "εγκληματίες πολέμου". Η πολεμική αυτή καταιγίδα, στην οποία πήραν μέρος τα περισσότερα έθνη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, κόστισε περίπου 60.000.000 νεκρούς και σκόρπισε την ερήμωση, τη στάχτη, τον πόνο και την δυστυχία. Πολιτισμός, υποδομές, αρχές και πλούτος χάθηκαν σε μία στιγμή από τα εμπλεκόμενα έθνη. Έξι ολόκληρα χρόνια (1939-1945) αιματοχυσίας και καταστροφών, έξι ολόκληρα χρόνια πίκρας, πείνας και πόνου δημιούργησαν την οδυνηρή τραγωδία των λαών, σκορπίζοντας τους καπνούς της απογοήτευσης.
Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος για τις Δυνάμεις που πολέμησαν αφορά κυρίως στα πολεμικά γεγονότα και τους στρατούς που ενεπλάκησαν σε αυτά, αλλά για τις κατεχόμενες χώρες αφορά κυρίως σε άμαχους πληθυσμούς, στους οποίους δημιούργησε έναν διαφορετικό "τόπο μνήμης".
Η χώρα μας, πιστή στις παραδόσεις της, αγωνίστηκε με πείσμα, πίστη, αυταπάρνηση και αυτοθυσία και ουσιαστικά συνέβαλε στην ήττα των εχθρών και την ειρήνευση του κόσμου πληρώνοντας βαρύ «φόρο αίματος» τόσο κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων σε Ήπειρο, Μακεδονία και Κρήτη, όσο και κατά την τριπλή κατοχή Γερμανών, Ιταλών αλλά και Βουλγάρων.
Κατακτώντας την Ελλάδα οι Ναζί και οι φασίστες δεν κάθισαν πάνω σε δάφνες αλλά σε δηλητηριασμένα αγκάθια. Η ηρωική αντίσταση του Λαού έφερε τους κατακτητές σε δυσχερή θέση. Οι αντιστασιακές οργανώσεις υπήρχαν παντού στον Ελλαδικό χώρο και κάλυπταν κάθε σπιθαμή της Ελλάδας, κάθε χωριό και κάθε πόλη. Οι κατακτητές είχαν αρχίσει να χάνουν την ψυχραιμία τους με αυτόν τον ατίθασο λαό και τις ζημιές που τους προκαλούσε γι' αυτό και ξεθύμαιναν με λύσσα. Καλάβρυτα, Κομμένο, Δίστομο, είναι μόλις μερικές από τις περιοχές που γνώρισαν το αληθινό πρόσωπο του ναζισμού.
Όπως όλα τα κοσμογονικά γεγονότα, το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έφερνε μαζί του μεγάλες ελπίδες και εκπλήξεις. Σίγουρα, έφερνε την προσδοκία ενός καινούργιου κόσμου: κατά απαράβατο κανόνα, οι μαχητές που μετέχουν σε μια τέτοια σύγκρουση δεν πολεμούν ποτέ απλώς και μόνον για την επιστροφή σε μια προπολεμική "ομαλότητα". Μάχονται, πάνω από όλα, για ένα καλύτερο αύριο.
Η ολοκλήρωση του πολέμου διαμόρφωσε το τοπίο μεταπολεμικά, αρχικά γεννώντας ελπίδες και προσδοκίες για έναν καινούργιο, πιο ειρηνικό κόσμο. Στη συνέχεια, όμως, οι προτεραιότητες και τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, που είχαν επικρατήσει, κινήθηκαν σε αντίθετη κατεύθυνση. Ο πόλεμος μπορεί να είχε τελειώσει και ο κοινός στόχος της νίκης έναντι του Άξονα να είχε επιτευχθεί, ωστόσο τα νέα διλήμματα επηρέασαν καταλυτικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες.
Η 9η Μαΐου είναι και η παγκόσμια ημέρα της Ευρώπης. Είναι αφιερωμένη στην ενότητα και την ειρήνη των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ημέρα της Ευρώπης μαζί με την ευρωπαϊκή σημαία, τον ευρωπαϊκό ύμνο και το σύνθημα "ενότητα και πολυμορφία" συμπεριλαμβάνεται στα σύμβολα της Ένωσης. Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεπήδησε μέσα από τους καπνούς και τα ερείπια που άφησε πίσω του ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος. Ήταν η αναμενόμενη εξέλιξη, που θα λύτρωνε τους επιζήσαντες από τους εφιάλτες, τις ενοχές και τη μνήμη των αγαπημένων προσώπων. Ήταν η απάντηση στον σιωπηλό τρόμο, όταν εκατομμύρια μάτια ατένιζαν ένα αβέβαιο μέλλον και η μοναδική φράση που έρχονταν στα χείλη όλων, σε όλες τις γλώσσες του κόσμου ήταν: "Όχι πια πόλεμος, όχι πια δάκρυα".
Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί αφενός την κορυφαία επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης και αφετέρου την 40ή επέτειο από την επίσημη εισδοχή της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη. Μέσα σε πρωτόγνωρες για τη γενιά μας συνθήκες, με έναν αόρατο εχθρό, αυτή τη φορά, να μας απειλεί, αναστοχαζόμαστε εθνικά και ευρωπαϊκά, κτίζοντας όλοι μαζί το απαραίτητο τείχος προστασίας όχι μόνο της υγείας μας αλλά και των αξιών του πολιτισμένου κόσμου.
Κάθε αχαριστία προς την Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη.
Θα μου επιτρέψετε ως κατακλείδα να αναφέρω τα λόγια του εκπροσώπου των Ελεύθερων Γάλλων Pierre Bourdon που έλεγε από το BBC: «Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι -μετά την απόφαση της Αγγλίας το 1940- ήταν η ανδρεία του Ελληνικού λαού που συνέβαλε περισσότερα για να σωθεί ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό λαό πριν από 2500 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό όταν θα αναδιαμορφώνουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία προς την Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη. Και όπως είπε και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος: "Η Ευρώπη είναι ακριβώς ο καρπός της Ελλάδας"».
